Ze zeggen dat je moet loslaten. Maar waarom?

Iedereen lijkt zichzelf en elkaar tegen te spreken, these days. En waarom ook niet, want niemand weer meer hoe het zit, waar het naartoe gaat en al helemaal niet waar het naartoe zou moeten gaan. Links en rechts weten van elkaar niet meer aan welke kant ze van elkaar staan en overal op social media (en verderop in het echt) slaan de mensen elkaar de hersens in zonder eigenlijk nog echt te weten waarom.

Wat een bende!

Intussen gaat de coachings- en esotericawereld door met het propageren
van het fenomeen 'loslaten'. Want daar komt het toch allemaal toch op neer met al die methoden, technieken, stappenplannen, en met name met die mindfulness. Laat gaat, let go, laisser - onthecht, neem afstand, zet het van je af, je hebt wel je gedachten, maar je bent ze niet. Intussen vinden we nog steeds de liefde het belangrijkst van alles, maar moet je ook al daarin loslaten.

Waarom eigenlijk loslaten? Waarom niet lekker vasthouden?

Ja, lekker vastpakken die problemen en frustraties, die woede en onmacht! Erin duiken, het uit elkaar trekken en analyseren. Erover praten tot zeurens toe, het beschrijven en bejanken en er in ieder geval niet over ophouden. Dromen, kom maar op! Slapeloze nachten omdat je je eindeloos opwindt, is ook hard werken. Waar is die calvinistische geest gebleven? Want luister, als we alles loslaten, hebben we straks niets meer en dat willen we niet.
Nee, dat willen we niet.

Liefst willen we terug, naar hoe het was. Ja toch?

Dat kan helaas niet. De tijd zorgt ervoor dat we iedere dag gisteren loslaten, sterker nog dat nu al niet meer is, en daar kunnen we niets aan doen. Maar we hoeven de tijd niet te imiteren, we hebben dingen opgebouwd - kleintjes en grote - die we vast moeten houden. Om te beginnen natuurlijk de liefde voor elkaar. Maar ook de manier waarop we met elkaar omgaan - eh... hoe we dat hebben geleerd - en wat we wel en niet belangrijk vinden in het leven.

Daar waren we het tot op zekere hoogte toch ook over eens?

Behoud het goede, doe er je best voor en bouw verder aan nog meer goeds. Al het menselijke hoort daarbij, het geploeter, het gediscussieer, de frustraties en het gepieker. Maar hou eens op met loslaten.

Laat dat nu eens even los.