donderdag 10 maart 2016

Als praten over de dood moeilijk is

Praten over de dood is moeilijk, niet alleen voor mensen die niet in de hulpverlening of geestelijke begeleiding zitten, maar ook voor therapeuten zelf. De dood hoort niet bij het leven, hebben wij bedacht. Het is het einde daarvan, en daarna is alles afgelopen. Het is een onbekend einde, ook al gaan we ervan uit dat alles dan weg is. Want wat is weg zijn? Een zwart gat doemt op en dat is eng.

Beste vreemd als je erbij stilstaat, die gedachte dat na de dood alles voorbij is. Want wie denkt er niet zo nu en dan, regelmatig of altijd aan een overledene? We rouwen als er iemand doodgaat, we herdenken mensen,
we missen en verlangen naar die ander die er niet meer is. Maar we kunnen hem of haar nog wel voor de geest halen, zelfs in gedachten de stem horen en de geur oproepen.

Doden in je dromen 

De betekenis van die ander in je leven kun je ook duiden, of dat heb je allang gedaan. Door over hem of haar te spreken, te schrijven, te dromen ook vaak. Doemen de doden niet vaak in onze dromen op? In de mijne wel. Het zijn aanwezigheden met wie je geen afspraken meer kunt maken. Een nachtelijk verrassingsbezoek is niet altijd een feest, wel een ervaring die je minstens een deel van de dag met je meedraagt.

Waarom is het dan zo moeilijk om over de dood te praten? Misschien omdat we dan te sterk denken aan onze eigen dood. Een verstikkend gevoel is dat, als je je realiseert dat het zomaar afgelopen zal zijn. Dat je dan weg bent. In dat zwarte gat, of nee, echt helemaal weg. Afgelopen. Dat is iets onvoorstelbaars. Want probeer maar eens te denken aan iets wat er niet meer is. Dat kan niet. Want het is er in je gedachten.

Praten over de dood moet

Goed, praten over de dood moet. Al is het alleen maar om de ander, die net een overlijden heeft meegemaakt, tot steun te kunnen zijn. Rouwenden zijn eenzaam, willen zich isoleren, zitten gevangen in en zijn lamgeslagen door het raadsel. Hoe nu verder? Waar is diegene? Waarom moest dit gebeuren? Niet zelden lees je het woord 'verbijstering'. Help de ander daar langzaam maar zeker uit te komen door gewoon te vragen hoe het gaat.

En om het enige echte feit van het leven onder ogen te zien.

Dat je zelf ook dood gaat. 



Een week lang elke dag een coach voor jezelf?  

Stuur dan een berichtje. Je kunt direct beginnen met Mindful Analysis - online coaching en therapie door dagelijks schrijven. Na een week ben je alweer stukken verder, beloofd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten